Van onbegrepen gezin naar samenwerken met de buurt
Miranda en Benjamin (Ben) wonen in een rijtjeshuis aan de rand van Rotterdam. Samen hebben ze twee dochters, twee zoons en vijf kleinkinderen. De twee pubers Midas en Alex wonen bij hen thuis, met de hond en twee katten. De oudste dochters uit een vorige relatie van Miranda zijn uithuisgeplaatst. Tot hun verdriet zien ze hen niet meer.
Miranda is creatief en behulpzaam. Ze puzzelt graag en geeft gevraagd en ongevraagd advies aan mensen om haar heen. Ze komt uit een klein arbeidersgezin en heeft een grote familie die ze veelal niet ziet of spreekt. Haar partner Ben komt uit een groot boerengezin, klust veel en is allround timmerman. Hij pakt thuis graag dingen aan.
Miranda en Ben hebben geen gemakkelijk leven. De samenleving begrijpt hen niet goed. De uithuisplaatsing van hun dochters raakt hen diep en de problemen lijken zich te herhalen met hun twee zoons.
Midas en Alex hebben sinds hun tweede levensjaar problemen. Beide zoons hebben autisme en Midas een onbekende vorm van epilepsie. Opvoeden is daarom moeilijk voor Miranda en Ben. Miranda herkent gedrag en situaties die ze eerder bij haar dochters zag terug. Door de problemen en de uithuisplaatsing van de dochters was er voor de jongens al vroeg hulp in het gezin.
Thuis gaat het steeds slechter
De aanwezigheid van hulpverleners voorkomt niet dat de situatie verslechtert. De jongens kunnen het niet altijd goed met elkaar vinden. Het ene moment zijn ze lief en zorgzaam, het andere moment slaan en schoppen ze elkaar. Zelfs Miranda moet het soms ontgelden. Wanneer Miranda op straat een tik uitdeelt aan Midas bemoeien omstanders zich ermee. Miranda voelt zich machteloos, bekeken en veroordeeld.
Als iemand uit de wijk vervolgens melding maakt van mishandeling van haar zoon, voelt het gezin zich niet welkom meer in de buurt.
Door alle problemen en incidenten moeten ze voorkomen bij de rechter. Op advies van de rechter aanvaardt Miranda de geboden hulp. Daarna komen en gaan er hulpverleners en de problemen in het gezin worden alleen maar groter en groter.
Het gezin probeert alle aangeboden therapieën, behandelingen en verschillende beloningssystemen. Maar niets werkt. ‘Mijn ex-man vertelde zaken tegen hulpverleners die niet waar zijn en ik moest maar bewijzen dat het niet zo was. De problemen werden eerder groter dan kleiner’, vertelt Miranda. Wanneer Miranda zegt dat ze iets anders wil proberen omdat ze bang is dat haar zoons ook uithuisgeplaatst worden, krijgt ze geen gehoor.’
Ben vult aan: ‘Ik deed mijn uiterste best om haar en ons gezin te beschermen.’
Ik wil mijn gezinsleven terug
Miranda wil de regie terug over haar leven en samen met Ben bouwen aan een betere toekomst voor hun kinderen. Ze wil niet meer op deze manier leven. Ze wordt geleefd zegt ze. Iedere keer dat er nieuwe hulp komt, is er de hoop dat het deze keer anders gaat. En iedere keer opnieuw gaat het fout. Er is ondertussen zoveel teleurstelling dat er helemaal geen vertrouwen meer is dat het ooit nog goed komt en ze is erg bang dat haar twee zoons ook uithuisgeplaatst worden. Dertig jaar hulpverlening gaat je niet in de koude kleren zitten.
Geef Multisysteem Therapie (MST) een kans
Een ingeschakelde jeugdbeschermer vraagt Miranda en Ben uiteindelijk om Multisysteem Therapie (MST) een kans te geven. Ze legt uit dat deze bewezen effectieve en kortdurende behandeling ervoor zorgt dat 95% van de gezinnen bij elkaar blijft.
Miranda en Ben hebben geen keus, wanneer ze niet meewerken aan dit traject worden de jongens ook uithuisgeplaatst.
Niet gemakkelijk en hard werk
‘Midas en Alex schopten en sloegen elkaar zowat de hersens in tijdens de start van de behandeling’, vertelt Miranda.
Ze zijn op dat moment flink aan het puberen en erg boos dat ze weer opnieuw met een behandeltraject moeten beginnen. Eerdere ervaringen hebben het vertrouwen in de hulpverlening bij het gezin een flinke knauw gegeven.
Met de MST therapeut en het MST team op de achtergrond gaan ze samen aan de slag. Er wordt een analyse gemaakt van de problemen waar het gezin tegenaan loopt en welke factoren daar invloed op hebben. Dat is een behoorlijke klus. Er lopen veel zaken door elkaar heen, en er speelt ook veel in het gezin van Miranda en Ben.
Per probleem bekijkt het gezin samen met de therapeut wie er betrokken moet worden om het probleem op te lossen.
Miranda zegt: ‘MST opent deuren bij organisaties die eerder gesloten bleven. MST werkt. School, de sportvereniging en de zorgboerderij zijn van grote waarde gebleken en hebben ons goed geholpen. De jongens werkten niet altijd mee, maar omdat we meer mensen betrokken, lukte het toch om hun gedrag aan te passen. ’
‘MST opent deuren bij organisaties die eerder gesloten bleven’
Het gezin krijgt langzaam weer vertrouwen in een succesvolle afloop. De MST therapeut speelt daar een grote rol in.
‘Ze kwam binnen met een vriendelijke en open houding, ze was er echt voor ons en heeft enorm goed geholpen‘ , zegt Ben. ‘Het voelde ook echt als samendoen. We keken samen naar de mogelijkheden en kozen de oplossing die het beste paste bij ons gezin. Ook de jongens kwamen met ideeën en voelden zich gehoord. Dat samen beslissen was zo belangrijk. ’
Toch een beloningssysteem?
De MST therapeut stelt voor om met een beloningsysteem te werken voor de jongens. Miranda en Ben hebben er een hard hoofd in na de systemen die keer op keer niet werkten. Toch lijkt het deze keer zijn vruchten af te werpen.
‘Ja, dat beloningssysteem. Het werkte eerst niet, maar samen met de MST therapeut hebben we een systeem bedacht dat helemaal aansluit bij de beleving van de jongens. Bij ons thuis hebben ze geen grote wensen en gaat het ze eigenlijk gewoon om aandacht en samen dingen doen. Dus is de beloning nu met pappa of mamma iets leuks kopen, iets lekkers bakken, of met Ben mee naar de judo. ’ Miranda glimlacht wanneer ze dit vertelt.
‘En ze gaan nu ook naar voetbal en judo. Eerst konden we dat niet betalen. De therapeut heeft ons daar ook bij geholpen. Vrienden, school, de zorgboerderij, artsen en buren staan nu allemaal achter ons door MST. ’
‘Met MST hebben we zelf doelen gesteld, en we hebben ze één voor één ook echt behaald. Nu werken we aan onze lange termijndoelen. Ook al is de behandeling afgerond, we gaan stapje voor stapje verder. ’
Miranda en Ben sluiten af met een advies aan ouders die problemen hebben en misschien zelfs bang zijn dat hun kind uithuisgeplaatst wordt.
‘Geloof in jezelf, geef niet op. Vertrouw erop dat je goede hulp krijgt, vooral als je MST doet. MST helpt je om door te kunnen gaan en niet te blijven hangen. Ze doen wat ze zeggen en zeggen wat ze doen. Je gaat als gezin echt vooruit. ’